Het kan niet anders! Als je zo'n mooie plek in je schoot krijgt geworpen, dan
moet je er ook wat mee doen. Ik althans wel. Vanuit mijn professie als ontwerper/adviseur merk ik dat mijn opdrachtgevers steeds sneller willen. Maar zo merk ik ook dat
wat ze willen steeds verandert omdat ze naar mijn idee niet goed overdacht hebben wat ze nu
echt willen. Kortom: tijd voor reflectie en/of bezinning eer ge begint.
En zo ontstond het idee van bomentussendebomen: op pad gaan met wie dat wil, met als doel die ander te laten genieten van al dit schoons, maar ook als mogelijkheid om de ander zich te laten verbinden met de natuur, opdat...tja, dat moet die ander zelf maar uitvinden. Ach, natuurlijk kan ik wel verzinnen waar dat allemaal toe kan leiden. In de eerste plaats een verbinding met jezelf, je eigen natuur. Zo kom je weer tot je eigen kern. In deze 'snelle' tijd schiet dat er wel eens bij in. Daarom: trek je stoute schoenen aan, en loop mee!